Oorlogsvoering in de moderne marine is volledig software gebaseerd. Geen analoge blieps of pings; elk wapen en sensor heeft tegenwoordig een UTP connector. De operators die in de CIC werken, het Combat Information Center diep in het schip, zien de wereld om zich heen via een digitale abstractie. Het CIC heeft geen ramen.
Om deze operators voor te bereiden op situaties waar ze tegenaan gaan lopen, is het belangrijk dat ze getraind zijn in hoe te reageren. Het proces en teamwork om uiteindelijk over te gaan tot het inzetten van (mogelijk) dodelijke middellen moet een tweede natuur zijn, zodat ze zich volledig bezig kunnen houden met de beoordeling van de situatie en de te maken keuzes. Dit kan alleen door intensief te trainen.
Echter is het trainen op een marineschip niet zonder risico’s; een actieve radar in een haven kan dodelijk zijn voor de directe omgeving, om nog maar niet te spreken van het risico dat wapens met zich meebrengen. Mensen worden meestal ook zenuwachtig als een 127mm kanon rondjes staat te draaien op een aangemeerd schip. Daarom wordt training voor het grootste deel in een virtuele wereld gedaan, niet veel anders dan 3D shooters of strategische spellen.
Friendly en vijandige units zijn aanwezig in deze virtuele wereld, hun gedrag is gescript of gaat middels AI (kunstmatige intelligentie), wapens en hun effect worden gesimuleerd, maar de operators zien het verschil niet in de digitale abstractie van de wereld.
Een perfect voorbeeld van serious gaming… Of misschien beter Very Serious Gaming, want het gaat immers om leven en dood en het beschermen van onze vrijheid, en niet één of ander slim marketing tool.
Deze technologie kan ook heel goed in andere domeinen toegepast worden, zoals bijvoorbeeld verkeersanalyse of treinplanning.
